мойнын үзу

См. также в других словарях:

• мойнын айналдыру — (Монғ.) мойнын бұру. Бүркіттің м о й ы н ы 2 3 а й н ал а д ы. Үштен ары айналмайды (Монғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• алты мойнын тігу — (Монғ.) кету. – Жоға, а л т ы м о й н ы м д ы т і к с е м д е, алпысқа келген ақ бурыл басымды өздерің тұрғанда оның алдына апарып қайдан иейін (М. Құрман., 15) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• газсыздандыру пункті — (Дегазационный пункт) газдан тазарту пункті, уланған және дегазацияланған заттар қойылатын қоймалар, оларды жуып тазалайтын пункттер, дегазациялық машиналар орналасқан алаң. Д.п. бөлімдер мен бөлімшелерден келген киім кешекті, аяқ киімдерді, қару …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• жалбағай — (көне.) жауын шашыннан, ыстық пен шаңнан, желден қорғану үшін сырт киімдердің өзіне қоса тігілген еркектің бас киімі. Төбесі төрткілденіп, маңдайы мен құлағы, артқы жағы тұтасып, адамның мойнын, иығын жауып тұрады …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• көбе — (көне.) батырлардың соғыста кебенек сыртынан киетін сауыты (киіз кеудеше). Оның екі түрі болады: а) жүректің тұсын, білекті, тізені, иықты садақтың оғынан, қылыштан қорғау үшін жалпақ темірден жасалғаны; ә) бүкіл кеудені қорғау үшін тырнақ… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• ажырғы — зат. Жауыр жылқының мойнына байлайтын ағаш әбзел. Мұны кейде жауыр ағаш деп те атайды. Жаздыгүні иығындағы не арқасындағы жараға қонған шыбынды қумақ болған жылқы жараны иекпен қағып, ушықтырып жібермес үшін оның мойнына ажырғы байлайды. Ажырғы… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жанауыз — зат. Өгіздің мойнын қамыт пен жармаға бекітіп тұратын ағаш …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жемтүсу — зат. Жылқы тұяғының іріңсіз қабынуы. Бұл жылқыда ғана болады. Көбінесе екі алдыңғы не екі артқы тұяғына, кейде төрт тұяғына жем түседі. Алдыңғы тұяғы ауырса жүрелеп көсіледі, артқы тұяғы ауырса бүрісіп, аяғын бауырына тартады. Ауру жылқы басын,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• керней — зат. Мойнын ұзынша етіп, жезден жасаған үрлемелі музыкалық аспап (кер сап, сапта тұру мағынасындағы көне сөз; най сыбызғыға ұқсас ескі музыкалық аспабы). Дыбыс шығаратын жағы қоңырауға ұқсас келген жіңішке жез түтік іспеттес, жалпы ұзындығы 3… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шұжық — зат. Шикі еттің майлы жерінен турап, тұз, бұрыш қосып ішекке тығып жасаған тағам. зат. ауыс. Жегін көліктің мойнын алмас үшін қамыттың астыңғы жағында тұратын жұмыр, жұмсақ зат …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• дойдалаға сөйлеу — (ҚХР) қалай болса солай, далаға сөйлеу. Шайхы пәни адамның батасы реуішті ме, жоқ әлде аталық мейір ғана аралайтын ұлы шуақ па: «келер ұрпақтың бет алдынан жарылқағай!» – деп д о й д ал а ғ а с ө й л е п алды да Шалқарға мойнын бұрды (Ғ. Қан.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі